Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

ΟΔΗΓΕΙΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ ΥΑΛΟΤΟΥΒΛΩΝ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

Οι τοίχοι από υαλότουβλα δεν είναι υποστηρικτικοί και δεν θα πρέπει να στηρίζουν κανένα βάρος του κτιρίου.
Γι αυτό τα υαλότουβλα θα πρέπει να συνδέονται με το υπόλοιπο κτίριο με τρόπο που να μην ασκούνται επάνω τους οποιεσδήποτε δυνάμεις στήριξης.

Απαραίτητη είναι η χρήση αρμών μεταξύ τους, ώστε τα υαλότουβλα να κινούνται ελευθέρα σε διαστολές και συστολές κατά τις μεταβολές των θερμοκρασιών και κατά την διάρκεια πιθανών σεισμικών δονήσεων.

Οι αρμοί πρέπει να είναι κατασκευασμένοι από υλικά με αρκετή ελαστικότητα, ανθεκτικά στην υγρασία και με ταχεία συγκολλητική ικανότητα. Ο αρμός μπορεί να έχει ελάχιστο πάχος 5mm και μέγιστο 10mm. Σε ιδιαίτερες περιπτώσεις, όπως εντοιχισμός μεταλλικών παραθύρων μπορεί να χρησιμοποιηθεί και μεγαλύτερο πάχος αρμού.


Για ομοιομορφία στο πάχος των αρμών, καθώς και για αύξηση στηρικτικής ικανότητας της τοιχοποιίας χρησιμοποιούνται σταυροί αρμολόγησης, οι όποιοι μετά το τέλος της κατασκευής δεν αφαιρούνται.

Κατά την κατασκευή του τοιχίου βεβαιώνουμε την επιπεδότητα του κράσπεδου πάνω στο όποιο θα χτιστού τα υαλότουβλα. Το κράσπεδο δεν μπορεί να είναι σε πάχος μικρότερο από το πάχος του υαλότουβλου (8cm).

Στην περίπτωση δόμησης μεγάλων επιφανειών , καλό είναι να ακολουθείτε ο παρακάτω πινάκας ο όποιος εξασφαλίζει σταθερότητα και αντοχή στο χρόνο της κατασκευής.


Πλάτος (m)
1,00 2,00 3,00 4,00 5,00 6,00

Mέγιστο ύψος (m)
8,00 7,00 6,00 5,00 4,00 3,00


ΕΙΔΙΚΑ ΥΑΛΟΤΟΥΒΛΑ
Τα υαλότουβλα μπορούν να χτιστούν ευθεία , με καμπύλη , σε σχήμα S και υπό γωνία 90 μοιρών.
Υπάρχουν τερματικά υαλότουβλα για ελεύθερες πλευρές και γωνιακά υαλότουβλα.






Στην κατηγορία αυτή των ειδικών υαλότουβλων ανήκει και το υαλότουβλο εξαερισμού (ΒΕΝΤΙΜΠΛΟΚ), το οποίο κτίζεται όπως και τα απλά υαλότουβλα διαστάσεων 19x19x8 χωρίς καμία κατασκευαστική ιδιαιτερότητα και λειτουργεί σαν αεραγωγός. Προσδίδει εξαιρετικό αερισμό σε κλειστούς χώρους. Διαθέτει σήτα για προστασία από έντομα και πλαστικό πορτάκι που εμποδίζει την είσοδο του εξωτερικού αέρα κατ επιλογή του χρηστή.





ΠΑΡΑΘΥΡA
Τα παράθυρα των υαλότουβλων χρησιμοποιούνται για να προσδώσουν ανοίγματα σε τοιχία από υαλότουβλα..


ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ
Πρόκειται για ανοιγόμενα πλαίσια κατασκευασμένα από συνθετικό PVC σε λευκό χρώμα , τα οποία διαθέτουν εξωτερική σήτα και εσωτερικό διπλό τζαμί από γυαλί διαμαντέ (αδιαφανές) και διάφανο γυαλί. Το πλαίσιο αυτό που διατίθεται σε αρκετές διαστάσεις κτίζεται απ ευθείας στον τοίχο από υαλότουβλα , χωρίς καμία αλλαγή στις διαστάσεις των αρμών και σε οποιοδήποτε σημείο επιθυμούμε. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα η περισσότερα πλαίσια.


ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ
Πρόκειται για ανακλεινόμενα πλαίσια κατασκευασμένα από γαλβανισμένο σίδηρο βαμμένο λευκό με ηλεκτροστατική βαφή. Δεν σκουριάζουν.
Στο πλαίσιο αυτό , κτίζονται πρώτα εσωτερικά τα υαλότουβλα και κατόπιν όλο τοποθετείται στον τοίχο.

Οι εξωτερικές διαστάσεις του πλαισίου είναι 3cm μεγαλύτερες σε κάθε διάσταση από την απλή τοιχοποιία με σκέτο υαλότουβλο. Γι αυτό πρέπει να προβλέπεται η τοποθέτηση του ώστε η διάφορα να υπολογίζεται στους αρμούς όταν τοποθετείται εσωτερικά της τοιχοποιίας ή να αφαιρείται από τον σοφά όταν τοποθετείται περιμετρικά του τοίχου.

Υπάρχουν παράθυρα για 1 , 2 , και 4 υαλότουβλα.


ΥΑΛΟΠΛΑΚΕΣ
Είναι πλάκες από συμπαγές γυαλί με αντιολισθητικές επιφάνειες κατάλληλες για οριζόντια δόμηση (δάπεδα).
Τοποθετούνται σε μεταλλικά πλαίσια (σιδερένια) που έχουν προκατασκευαστεί και τοποθετηθεί στο μπετό της πλακάς . Σφραγίζονται κατά την τοποθέτηση τους και από τις δυο πλευρές με σιλικόνη ή αρμόκολλα για αδιαβροχοποίηση.
Χρησιμοποιούνται για να δώσουν φωτεινότητα σε σκοτεινούς χώρους κυρίως υπόγειων ή σε οροφές εσωτερικών και εξωτερικών αίθριων. Είναι πολύ ανθεκτικές στις εξωτερικές πιέσεις και σε δύσκολες καιρικές συνθήκες ( χιόνι , χαλάζι , κ.α. )

Διατίθενται σε 3 διαστάσεις :
20x20x2cm
25x25x2,5cm
30x30x2,5cm

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

ΑΡΜΟΣΤΟΚΟΙ

Τα κτίρια δεν είναι τα τίποτα άλλο από συναρμολόγηση διαφορετικών δομικών υλικών . Το κάθε υλικό υπόκειται σε μεταβολές (ανεπαίσθητες στην αντίληψη μας) στον όγκο του, εξαρτώμενες από τις επιδράσεις που δέχεται από παράγοντες έξω από αυτό. Ανάλογα με τις θερμοκρασιακές μεταβολές, την υγρασία, την πίεση από φορτία, την ατμοσφαιρική πίεση κτλ έχουμε διαφορετική συμπεριφορά Του καθενός ξςχωριστά δομικού στοιχείου από αυτά που αποτελούν το σύνολο. Οι μεταβολές των μεμονωμένων στοιχείων επηρεάζουν το σύνολο του οικοδομήματος, πράγμα που σημαίνει ότι όλα τα στοιχεία πρεπει να ΄΄συνεργάζονται΄ ώστε να μην δημιουργούν προβλήματα στα υπόλοιπα. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι τα δομικά στοιχεία είναι πρέπον να εφάπτονται ‘ελεύθερα’ μεταξύ τους.
Αρμούς δεν δημιουργούμε μόνο όταν εφάπτονται μεταξύ τους ανόμοια υλικά. Επιφάνειες από το ίδιο υλικό λόγω μεγάλου μεγέθους ή αλλαγής κατεύθυνσης πρέπει να χωρίζονται με αρμούς.

ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΦΡΑΓΙΣΗΣ ΑΡΜΩΝ

ΚΑΝΟΝΑΣ ΠΛΑΤΟΥΣ
Το πλάτος του αρμού επιλέγεται με βάση την αναμενόμενη κινητικότητα. Η μέγιστη διαρκής επιμήκυνση των υλικών κυμαίνεται (ανεξαρτήτως της ελαστικότητας τους) από 5 – 20 % . Αν πιστεύουμε ότι οι επιμηκύνσεις θα είναι μεγαλύτερες αυξάνουμε το πλάτος του αρμού. Το πλάτος του αρμόστοκου υπολογίζεται και ανάλογα με το μέγεθος των πλακιδίων και του χώρου στον οποίο εφαρμόζονται.
ΚΑΝΟΝΑΣ ΒΑΘΟΥΣ
Σε κάθε πλάτος αντιστοιχεί ένα τεχνικά ορθό βάθος. Για να ρυθμίσουμε το βάθος του αρμού χρησιμοποιούμε ειδικό κορδόνι.
ΚΑΝΟΝΑΣ ΕΦΕΛΚΥΣΜΟΥ
Το σφραγιστικό υλικό ακουμπά μόνο στις 2 παρειές του αρμού αλλά όχι στο πυθμένα του. Με κορδόνι ή ελαιόχαρτο μπορούμε να εμποδίσουμε την επαφή με την τρίτη επιφάνεια
ΚΑΝΟΝΑΣ ΧΗΜΙΚΗΣ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗΣ
Εκτός της κινητικής απαιτείται και χημική συσχέτιση την παρειά του αρμού ( ΔΕΝ εφαρμόζουμε σιλικόνη σε μπετόν ή αλκαλικά υπόβαθρα χωρίς προηγούμενη χρήση primer).

ΒΑΣΙΚΑ ΛΑΘΗ ΑΡΜΟΛΟΓΗΣΗΣ

Σε μικρές επιφάνειες συγκόλλησης έχουμε μεγάλη κατανάλωση υλικού λόγω μη χρησιμοποίησης αντιστήριξης
Δεν προαλείφονται απορροφητικές επιφάνειες με primer
Δεν υπάρχει αντιστήριξη αποκόλλησης
Προσφύεται το συγκολλητικό υλικό σε 3 επιφάνειες
Σε καταστάσεις αναμενόμενης επιμήκυνσης δεν χρησιμοποιείται κορδόνι αντιστήριξης

Έχει επικρατήσει στη χώρα μας ένας τρόπος αρμολόγησης ο οποίος είναι τελείως λανθασμένος. Με τον τρόπο αυτό αφού αραιωθεί ο αρμόστοκος με νερό και γίνει ιδιαίτερα ‘νερουλός’ ρίχνεται χύδην στο πάτωμα και κατευθύνεται στους αρμούς με την βοήθεια μεγάλων λαστιχένιων ταυ ( Τ ). Κατά την εισχώρηση ο αρμόστοκος έχει την μορφή υγρού ελαφρά παχύρρευστου και διαποτίζει και το υπόστρωμα στα σημεία που η κόλλα έχει αφήσει κενά.
Με τον τρόπο αυτό δημιουργούνται φυσαλίδες που κάποια στιγμή ανεβαίνουν στη επιφάνεια του αρμόστοκου, το υλικό αρμολόγησης όταν στεγνώνει συρρικνώνεται και δημιουργεί ρωγμές ή ‘κάθεται’.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Ένας γενικά αποδεκτός τρόπος εφαρμογής σε αρμολόγηση εξηγείται παρακάτω:
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
Οι αρμοί προς σφράγιση πρέπει να είναι καθαροί και απαλλαγμένοι από σκόνες, λάδια, υπόλοιπα κόλλας κτλ. Αν πιστεύουμε ότι στο βάθος τους έχουν υπολείμματα σκουπιδιών καθαρίζουμε με ηλεκτρική σκούπα. Δεν πρέπει μέσα στο αρμό να υπάρχει νερό, πιθανή υγρασία λόγω διαβροχής δεν θα παρουσιάσει πρόβλημα στην εφαρμογή.
Αναδεύουμε το μίγμα με ηλεκτρικό αναδευτήρα στην αρχή με λίγο νερό ( σε σφιχτή μορφή) ώστε να διαλυθούν οι χρωματικοί κόκκοι του υλικού και στην συνέχεια προσθέτουμε σιγά σιγά νερό ώστε να επιφέρουμε το μίγμα στην επιθυμητή μορφή εργασιμότητας. Αφήνουμε το μίγμα να ‘χωνέψει’ για 5-7 λεπτά και κατόπιν ανακατεύουμε ξανά χωρίς προσθήκη νερού και εφαρμόζουμε. Αν αφήσουμε μίγμα στον κουβά για να το χρησιμοποιήσουμε αργότερα φροντίζουμε να έχει σχετικά μεγαλύτερη υγρασία και ανακατεύουμε χωρίς νερό πριν το εφαρμόσουμε. Γενικά αποφεύγουμε συμπλήρωση νερού ή και ενισχυτικού αφού το μίγμα έχει ετοιμαστεί και ανακατευτεί για δεύτερη φορέα διότι μειώνονται οι αντοχές και η κολλητικότητα του αρμόστοκου.

ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Η σφράγιση γίνεται με υλικό σχετικά ‘σφιχτό’ και με βοήθεια σπάτουλας αρμολόγησης. Η σπάτουλα κατά το γέμισμα των αρμών πρέπει να έχει γωνία επίστρωσης 45 0 και να δουλεύεται διαγωνίως ως προς τον αρμό που πρέπει να πληρωθεί . Η πίεση προς την επιφάνεια επαφής σπάτουλας – πλακιδίου είναι σχετική με το πόσο σφιχτό είναι το υλικό συγκόλλησης. Μόλις ο αρμός αρχίσει να στεγνώνει (ασπρίζει στην επιφάνεια του πλακιδίου) καθαρίζουμε όλη την επιφάνεια πλακιδίων και αρμού με καθαρό σφουγγάρι και νερό μέχρι να φύγουν όλα τα υπολείμματα και η περίσσια αρμόστοκου. Επαναλαμβάνουμε την διαδικασία με καθαρό νερό και με σφουγγάρι που έχει κατακρατήσει ελάχιστη ποσότητα νερού στο μέρος που εφάπτεται στον αρμό. Χωρίς να πιέζουμε το σφουγγάρι ακολουθούμε την πορεία του αρμού. Επιτυγχάνουμε έτσι λείο και γυαλιστερό αρμό που διαρκεί για πάντα.

Καθαρίζουμε την επόμενη και αφού έχει στεγνώσει ο αρμός όλη την επιφάνεια των πλακιδίων με στεγνό πανί για να φύγει η θαμπάδα.

Δεν αφήνουμε το μίγμα να στεγνώσει πολύ διότι απαιτείται επιμονή για το καθάρισμα του και δεν μπορούν να αποδοθούν λείες επιφάνειες Ανάλογα με την θερμοκρασία , την υγρασία και τον αερισμό του χώρου 15 – 35 λεπτά είναι ικανός χρόνος για να ‘τραβήξει ‘ ο αρμός και να μπορούμε να τον καθαρίσουμε. ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΩΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΤΕ ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΣΥΓΚΟΛΛΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΜΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ !!!!

Ιδανικές θερμοκρασίες αρμολόγησης είναι μεταξύ 20-22 C 0 σε συνθήκες άπνοιας.
Η αρμολόγηση πρέπει να γίνεται μετά το πέρας τουλάχιστον 24ωρών από το από την τοποθέτηση πλακιδίων που χρησιμοποιήθηκε κόλλα και 7-8 ημερών αν η τοποθέτηση έγινε με τσιμεντοκονία.
Συνίσταται η ελαφριά διαβροχή των αρμών πριν την εφαρμογή αν αυτοί είναι τελείως ξεροί ή επικρατούν υψηλές θερμοκρασίες. ΔΕΝ πρέπει να γίνεται αρμολόγηση σε συνθήκες παγετού και καύσωνα.
Σε πάχη αρμών μεγαλύτερων των 4-5 mm χρησιμοποιούμε χονδρόκοκκο αρμόστοκο.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΛΥΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΡΜΟΛΟΓΗΣΗ

Ο ΑΡΜΟΣ ‘ΚΑΘΕΤΑΙ’

Οφείλετε σε λανθασμένη αντιστήριξη , σε κατανάλωση μεγάλης ποσότητας υλικού σε μικρή επιφάνεια συγκόλλησης
Στον αρμό δεν προβλέφθηκαν επιμηκύνσεις και δεν τοποθετήθηκε κορδόνι αντιστήριξης
Έχει χρησιμοποιηθεί η λάθος μέθοδος αρμολόγησης που περιγράψαμε

Ο ΑΡΜΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΡΩΓΜΕΣ

Όταν ο αρμός δέχεται θερμικά σοκ κατά την αρμολόγηση είναι δυνατόν να δημιουργηθούν ρωγμές.
Χρησιμοποιήθηκε ο λάθος τρόπος που έχει περιγραφεί παραπάνω. Το υπόστρωμα τραβάει το αραιωμένο αρμόστοκο αργά και ενώ φαίνεται ότι ο αρμός είναι γεμάτος αργότερα κάθεται ή δημιουργεί ρωγμές. ΟΜΟΙΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΦΥΣΑΛΙΔΕΣ .

Ο ΑΡΜΟΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΛΕΙΟΣ

Αν δημιουργηθούν ρηγματώσεις, φυσαλίδες κτλ δεν μπορεί ο αρμός να αποκτήσει γυαλάδα και να είναι λείος. Επίσης προσπάθειες που συνήθως γίνονται για αποκατάσταση των παραπάνω ζημιών με πρόχειρους τρόπους επιφέρουν περαιτέρω καταστροφή του αρμού. Ακολουθήστε την μέθοδο η οποία περιγράφει την ΣΩΣΤΗ εφαρμογή της αρμολόγησης.

ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΜΟΥ ΕΜΦΑΝΊΖΟΝΤΑΙ ΚΟΚΚΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥ ΧΡΩΜΑΤΟΣ

Ο αρμόστοκος περιέχει μια σειρά χημικών πρόσθετων, αδρανή υλικά και ειδικά χρώματα σε μορφή κόκκου που προσδίδουν χρώμα στον αρμόστοκο. Αν δεν γίνει καλή ανάδευση κάποιοι κόκκοι δεν σπάνε και αν έρθουν κατά την αρμολόγηση στην επιφάνεια και ‘σκάσουν’ εμφανίζεται το παραπάνω φαινόμενο. ΔΕΙΤΕ την ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ στην μέθοδο ΑΡΜΟΛΟΓΗΣΗΣ που έχει περιγραφεί παραπάνω.
Να θυμάστε ότι με την προσθήκη ενισχυτικών κόλλας υπάρχει περίπτωση να αλλάξει ανεπαίσθητα ο χρωματικός τόνος του αρμού, καθώς και να παρουσιάζεται ο αρμός πιο μαστιχωτός στην αφή.

Ο ΑΡΜΟΣ ‘ΤΡΙΒΕΤΑΙ’ ΑΦΟΥ ΣΤΕΓΝΩΣΕΙ

Η αρμολόγηση έγινε με πολύ αραιωμένο με νερό υλικό
Έχει συμπληρωθεί από τον τεχνίτη και άλλο υλικό στον αρμόστοκο
Έχει τραβήξει υγρασία ο αρμόστοκος λόγω κακής αποθήκευσης του πριν χρησιμοποιηθεί.

Ο ΑΡΜΟΣ ΑΠΟΚΟΛΛΑΤΑΙ

Η αποκόλληση είναι αποτέλεσμα κακού υπολογισμού των διαστολών – συστολών και επιμήκυνσης του αρμού διαστολής
Δεν έχει χρησιμοποιηθεί ο σωστός αρμόστοκος για το πλάτος του αρμού ( πχ λεπτόκοκκος αρμός για αρμό 4-5 mm)
Δεν υπάρχει σωστό βάθος αρμού
Το σφραγιστικό υλικό προσκολλάται τόσο στις παρειές όσο και στον πυθμένα
Δεν χρησιμοποιήθηκε primer σε απορροφητικές παρειές.

ΔΕΝ ΚΑΘΑΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΛΑΚΑΚΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΡΜΟΛΟΓΗΣΗ

Προσέχουμε σε πλακίδια με πόρους να μη λερώνεται η επιφάνεια πέραν του αρμού( χρησιμοποιείστε χαρτοταινίες για την προστασία των πλακιδίων κατά την αρμολογηση) διότι μετέπειτα καθαρισμός τους είναι πολύ δύσκολος.
Έχουμε αφήσει τον αρμό πολύ ώρα και στέγνωσε υπερβολικά
( ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΣΩΣΤΗ ΑΡΜΟΛΟΓΗΣΗ)

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΛΕΡΩΣΕΙ Ο ΑΡΜΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ;

Οι αρμοί καθαρίζονται με καθαριστικά που κυκλοφορούν σε καταστήματα με είδη υγιεινής και πλακιδίων. Υπάρχουν ειδικά όξινα καθαριστικά για δύσκολους λεκέδες (πχ Bio Clean 1) που καθαρίζουν, προσδίδουν γυαλάδα και ζωντανεύουν τα χρώματα του αρμόστοκου. ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ ΜΕ ΤΑ ΟΞΙΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΑ. ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΓΙΑ ΜΑΡΜΑΡΑ, ΠΟΡΩΔΗ ΠΛΑΚΙΔΙΑ ΠΕΤΡΕΣ ΑΠΟ ΑΣΒΕΣΤΌΛΙΘΟ , διακοσμητικές πέτρες και πλακίδια με μεταξοτυπίες. ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΣ

Στις επιφάνειες που δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όξινα υλικά, εφαρμόζουμε καθαριστικά πιο ήπιας μορφής.

ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΠΛΑΚΙΔΙΩΝ ΜΕ ΚΟΛΛΑ ( ΑΙΤΙΕΣ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ)

ΤΟ ΠΛΑΚΑΚΙ ‘ΚΑΘΕΤΑΙ’

• Είναι πιθανόν να χρησιμοποιήθηκε μεγάλη ποσότητα(πάχος άνω των 2cm) κόλλας. Eίναι βασική αρχή η κόλλα να μην ξεπερνά το πάχος του πλακιδίου. Αν έχουμε υψομετρικές διαφορές στο υπόστρωμα εξομαλύνουμε πριν τοποθετήσουμε πλακίδια, με κόλλα πλακιδίων (για μικρές διαφορές) ή τσιμεντοκονίαμα για μπετόν εξομάλυνσης.
• Τα ‘δόντια’ της σπάτουλας που χτενίζουμε την κόλλα είναι αραιά και με μεγάλο βάθος , με συνέπεια το κενό που αφήνουν κατά το χτένισμα να τείνει να καλυφθεί από την κόλλα (καθώς αυτή έχει τάση να απλώνεται για να γεμίσει την επιφάνεια υποστρώματος πλακιδίου ομοιόμορφα) .Σε αυτές τις περιπτώσεις χρησιμοποιούμε σπάτουλα με μικρότερη απόσταση των δοντιών της μεταξύ τους και χωρίς μεγάλο βάθος.
• Κάποιες φορές παρατηρείται ‘βύθιση’ στις γωνίες των πλακιδίων όταν δημιουργούν ‘σταυρό αρμού’. Συνήθως αυτό οφείλεται στο ‘καμπούριασμα’ που έχουν κάποια πλακάκια (διαλογής) και όχι σε κακοτεχνίες του τεχνίτη.

ΔΕΝ ΚΟΛΛΑΕΙ Η ΚΟΛΛΑ ΣΤΟ ΥΠΟΣΤΡΩΜΑ

• Το υπόστρωμα δεν είναι καθαρό(φέρει σκόνες, λάδια κτλ)
• Το υπόστρωμα έχει υποστεί πρότερη επεξεργασία με ειδικά μη απορροφητικά υλικά
• Δεν χρησιμοποιούμε σωστό τύπο κόλλας για το συγκεκριμένο υπόστρωμα(συμβουλευτείτε τον οδηγό στο τέλος του εγχειριδίου για τους τύπους της κόλλας και που εφαρμόζεται ο καθένας)
• Είναι πολύ σφιχτή η κόλλα
• Έχει κατακρατήσει υγρά ή μεγάλη υγρασία το υπόστρωμα
ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΧΟΥΝ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΜΗ ΚΟΛΛΑΕΙ Η ΚΟΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΛΑΚΑΚΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ

Η ΚΟΛΛΑ ΤΡΑΒΑΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ

Συνήθως αντιλαμβανόμαστε αυτό το γεγονός συγκρίνοντας με προηγούμενη εφαρμογή με ίδια κόλλα, άλλο τύπο κόλλας . Ο ανοιχτός χρόνος εργασίας εξαρτάται κυρίως από τις καιρικές συνθήκες και το υπόστρωμα.
Μικρές διαφοροποιήσεις στην θερμοκρασία μπορούν να προκαλέσουν δραματικές αλλαγές στους ανοιχτούς χρόνους εργασίας που δίνουν οι κατασκευαστές της κόλλας. Ανάλογα με την θερμοκρασία , την υγρασία, τον αέρα και την ατμοσφαιρική πίεση η κόλλα μπορεί να παρουσιάζει αποκλίσεις ως προς το ‘τράβηγμα’ , σε σχέση με προηγούμενη χρήση της στον ίδιο ή σε άλλο χώρο και χρόνο. Η εμπειρία του τεχνίτη τον βοηθά να καταλάβει την ποσότητα του νερού που πρέπει να συμπληρωθεί στο μίγμα της κόλλας κατά την παρασκευή του ώστε να επιτευχθεί μεγαλύτερος ανοιχτός χρόνος εφαρμογής.

Η ΚΟΛΛΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ‘ΠΕΤΣΑ’ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΗΣ

Οι κατασκευαστές δίδουν ανοιχτό χρόνο εργασίας και στεγνώματος της επιφάνειας του μίγματος της κόλλας μετρημένες σε συνθήκες εργαστηρίου με θερμοκρασία 22-23 C 0 με 50 ΑΥ και χωρίς αερισμό. Εμείς ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν στο εργοτάξιο ‘απλώνουμε’ τόση κόλλα ώστε να μπορούμε σε διάστημα 8 – 15 λεπτών (ανάλογα τον τύπο της κόλλας και τις συνθήκες) να καλύψουμε την επιφάνεια της κόλλας με πλακίδια πριν στεγνώσει η επιφάνεια της. Έχει παρατηρηθεί ότι μεγαλύτερο ρόλο στο στέγνωμα της επιφάνειας της κόλλας παίζουν τα ρεύματα αέρος που εμφανίζονται στο εργοτάξιο και ο αέρας γενικότερα.

Η ΚΟΛΛΑ ΔΕΝ ΤΡΑΒΑΕΙ

Όμοια με την παραπάνω παράγραφο μπορεί να φταίει:
• Η καιρικές συνθήκες( πχ χαμηλή θερμοκρασία, μεγάλη υγρασία κτλ)
• Υπερβολικά πολύ νερό στην κόλλα
• Λάθος χρησιμοποίηση ενισχυτικού υγρού
Τα τεχνικά χαρακτηριστικά και ο ανοιχτός χρόνος εφαρμογής διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο της κόλλας ακόμη και σε κόλλες της ίδιας εταιρίας. ΜΗΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ανόμοιους τύπους κόλλας περιμένοντας να έχετε τα ίδια αποτελέσματα στα τεχνικά χαρακτηριστικά και τις επιδόσεις .

Η ΚΟΛΛΑ ΚΡΕΜΑΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕΤΕΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ

• Υπερβολική ποσότητα κόλλας. Εξομαλύνεται το υπόβαθρο και χρησιμοποιήστε λιγότερη κόλλα. ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ την κόλλα σαν συγκολλητική ουσία και υλικό εξομάλυνσης ταυτόχρονα, όταν έχουμε κακοτεχνίες στο υπόστρωμα.
• Υπάρχει τελείως μη απορροφητικό υπόστρωμα
• Χρησιμοποιούμε λάθος τύπο κόλλας για το υπόστρωμα
• Δεν έχουμε τοποθετήσει οδηγούς τελειώματος
• Έχουμε πολύ αραιή κόλλα ( χρησιμοποιήστε )λιγότερο νερό
• Το υπόστρωμα προς εφαρμογή έχει πολύ υγρασία
Σε σοβατεπί συνήθως η επιφάνεια εξαιτίας του μικρού μεγέθους τους περνάει απαρατήρητη κατά την διαδικασία εξομάλυνσης που προηγείται της τοποθέτησης πλακιδίων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παρατηρείται υπερβολική χρήση κόλλας στην ράχη του πλακιδίου και απευθείας συγκόλληση με το υπόστρωμα. Η κόλλα λόγω βάρους κρεμάει και συμπαρασύρει και το σοβατεπί. Εξομαλύνετε από πριν και τις επιφάνειες των σοβατεπί. Πρέπει και αυτές να είναι καθαρές.
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΠΑΛΙ η ποσότητα κόλλας κατά την
συγκόλληση δεν πρέπει να ξεπερνά το πλάτος του πλακιδίου.

Η ΚΟΛΛΑ ΕΧΕΙ ΣΒΩΛΟΥΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΥΣΗ

• Δεν χτυπήσαμε σωστά το μίγμα με την απαραίτητη δοσολογία νερού (είναι σχετικά σφιχτό) . Συμβουλευτείτε τις οδηγίες στο σακί της κόλλας συμπληρώστε νερό, αναδεύσατε το μίγμα με ηλεκτρικό αναδευτήρα αφήστε 10’ να ‘μελώσει’ και ανακατέψτε πάλι.
• Είναι πιθανόν η κόλλα λόγω κακής αποθήκευσης να έχει ‘τραβήξει’ υγρασία
• Έχουμε χρησιμοποιήσει πολύ νερό ( προσθέστε σκόνη)

Η ΚΟΛΛΑ ΚΟΛΛΑΕΙ ΣΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ (ΣΠΑΤΟΥΛΕΣ) ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ

Δεν έχει γίνει καλός καθαρισμός της σπάτουλας σε προηγούμενη χρήση και έχουν μείνει υπολείμματα τα οποία έχουν στεγνώσει και το νέο υλικό προσκολάται πάνω στο παλιό(λόγω συμβατότητας της χημικής τους σύνθεσης)


ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΑΠΟΣΤΑΣΙΟΠΟΙΗΤΕΣ ΠΛΑΚΙΔΙΩΝ ( ΣΤΑΥΡΟΥΔΑΚΙΑ, ΤΑΥ, ΣΦΗΝΕΣ ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΕΤΥΧΑΙΝΟΥΜΕ ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΠΛΑΚΙΔΙΩΝ (ΑΡΜΟΣ ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΡΙΣΤΟ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ !

ΕΠΙΣΤΡΩΣΗ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ

ΜΕΡΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Λαμβάνοντας υπ’οψην όσα αναφέρθηκαν για τα υποστρώματα, σε αυτό το μέρος θα αναφερθούμε σε ιδιαιτερότητες που παρουσιάζονται σε διαφορετικούς χώρους της οικοδομής κατά την επένδυση τους με πλακίδια.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ

ΚΥΡΙΟΙ ΧΩΡΟΙ (ΣΑΛΟΝΙ – ΔΩΜΑΤΙΑ – ΑΠΟΘΗΚΕΥΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ)

Ιδιότητες που αξίζει να αναφερθούν για εφαρμογή πλακιδίων σε κύριους χώρους είναι στις περιπτώσεις επιδαπέδιας θέρμανσης και επενδύσεις τζακιών.
ΕΝΔΟΔΑΠΕΔΙΑ ΘΕΡΜΑΝΣΗ
Το σημαντικότερο σημείο στην εφαρμογή πλακιδίων σε δάπεδα που φερουν συστήματα ενδοδαπέδιας θέρμανσης είναι η πρόβλεψη για εκτόνωση των συστολοδιαστολών του συστήματος.

ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΑΡΜΟΝΙΚΑ ΑΛΛΗΛΟΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΚΟ – ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

• Πρέπει να προβλέπονται αρμοί διαστολής σε πεδία μικρότερα των 40m2,. Η σχέση πλευρών δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1:2
• Λωρίδα μονωτικού, πάχους 1 cm τουλάχιστον, πρέπει να περιβάλλει την κατασκευή (σημεία επαφής δαπέδου – τοίχου ) ώστε να εκτονώνονται οι διαστολές της επιστρωμένης επιφάνειας
• Πριν την συγκόλληση των πλακιδίων (όχι νωρίτερα από 21 ημέρες) θέτουμε σε λειτουργία την θέρμανση και την διατηρούμε 3 ημέρες αυξάνοντας προοδευτικά την θερμοκρασία μέχρι τους 25-28 C. Έπειτα κλείνουμε την θέρμανση και μετά το πέρας 24 ωρών μπορούμε να προχωρήσουμε στην συγκόλληση των πλακιδίων.
• Σε δάπεδο ή τοίχο που βρίσκονται σε περιοχή ακτινοβολίας του τζακιού δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή και χρησιμοποιούμε κόλλες με μεγάλες δυνατότητες ελαστικότητας ( πχ SP )

ΚΟΥΖΙΝΑ

Ιδιαίτερη προσοχή δίνουμε

Στην επιφάνεια επαφής του πάγκου με τον τοίχο που επενδύεται με πλακάκια . Κατά την τοποθέτηση του πάγκου φροντίζουμε ώστε το πλακάκι να μην εφάπτεται στην επιφάνεια του πάγκου και να έχει περιθώριο από αυτό 5mm.( Σε περιπτώσεις που ο πάγκος ακουμπά στο σοβά του τοίχου).
Η κόλλα δεν πρέπει να έρχεται στην επαφή με την επιφάνεια του πάγκου αλλά να τελειώνει στην κατώτερη επιφάνεια του πλακιδίου. Αυτό γίνεται διότι ο πάγκος της κουζίνας υφίσταται υψηλές θερμικές και χημικές καταπονήσεις και είναι καλό στην κατώτερη επιφάνεια του πλακιδίου να δημιουργήσουμε μια μορφή αρμού διαστολής. Αισθητικά δεν υπάρχει πρόβλημα διότι το όποιο κενό καλύπτεται από ειδικά αρμοκάλυπτρα από PVC που εμποδίζουν την εισροή νερού και συμβαδίζουν με το χρώμα και την αισθητική του πάγκου.

Στα σοβατεπί πίσω από το χώρο του πάγκου της κουζίνας και γενικότερα περιμετρικά της κουζίνας η επιφάνεια του σοβατεπί πρέπει να είναι προέκταση του σοβά (επιτυγχάνεται με λοξό σπατουλάρισμα) ώστε να επιτυγχάνεται καλύτερη υγιεινή του χώρου.

ΜΠΑΝΙΟ

Προσέχουμε σε εφαρμογές στο μπάνιο τα παρακάτω:

• Σε επιφάνειες προς επίστρωση πλακιδίων, στις οποίες προβλέπεται να εφάπτονται είδη υγιεινής προτείνεται το αστάρωμα του σοβά.
• Σε επιφάνειες που εκτινάσσονται νερά χτενίζουμε ρηχά την κόλλα ώστε να μην εμφανίζεται το υπόβαθρο (σοβάς).
• Σε επιφάνειες που υπάρχει συνέχεια νερό ή νερό με υδροδυναμική πίεση( ντους) , ασταρώνουμε την προς επίστρωση με πλακίδια επιφάνεια και δημιουργούμε ένα φιλμ επιστρώνοντας σε ελάχιστο πάχος την κόλλα πλακιδίων. Την επόμενη ημέρα προχωρούμε στην συγκόλληση των πλακιδίων με την ίδια κόλλα.
• Τα πλακίδια τοίχου πρέπει να σταματούν πάνω από τα πλακίδια του δαπέδου σε ύψος 3-5 mm ανάλογα με την αναμενόμενη συστολοδιαστολή της επιφάνειας. Επιτυγχάνουμε με αυτόν τον τρόπο την διαφυγή νερού και υδρατμών (που πιθανόν τρέχουν από τον τοίχο) στα πλακίδια του δαπέδου και από εκεί στο αποχετευτικό σιφόνι. Διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος εισχώρησης νερού μέσω της επαφής των πλακιδίων στο υπόστρωμα του πατώματος.
• Οι κλίσεις πρέπει να είναι ΠΑΝΤΑ προς τον χώρο του κέντρου του μπάνιου και να καταλήγουν στο χαμηλότερο σημείο τους στο σιφόνι. ΜΗΝ αφήνεται κλίσεις που ρέπουν προς το σημείο (ακμή) που ενώνεται ο τοίχος με το δάπεδο.
• Λεκάνη τουαλέτας, κολώνες νιπτήρος και λοιπά είδη υγιεινής επικολλούνται πάνω στα πλακίδια , μετά τη τοποθέτηση τους και όχι στο υπόστρωμα του δαπέδου.
• Σε περιπτώσεις εφαρμογής πλακιδίων με διαφορετικό πάχος μάζας υπολογίζουμε την ελάχιστη δυνατή ποσότητα κόλλας για τα χονδροτερα πλακάκια ώστε να μη χρειαστεί μεγάλο πάχος κόλλας για την επικόλληση των λεπτότερων ώστε να αποκτήσουν την ίδια ευθεία.
• Για επιφάνειες που απαιτούν πάχος κόλλας μεγαλύτερο των 2cm, εξομαλύνουμε την επιφάνεια εκ των προτέρων είτε με την ίδια κόλλα είτε με σοβά (αν είναι μεγάλες οι αποκλίσεις). Σε περιπτώσεις μεγάλων οπών που πρέπει να εξομαλυνθούν (πχ κλείσιμο παραθύρου) χρησιμοποιούμε κυρίως γυψοσανίδες ή τούβλο
• Είναι καλό το ύψος των πλακιδίων να μην υπερβαίνει το ύψος της πόρτας. Εφόσον έχουμε ψηλοτάβανο χώρο για λόγους αισθητικής καλό είναι να δημιουργείται ψευδοροφή (στεγανή ).
• Σε περίπτωση χρησιμοποίησης ηχομονωτικών φύλλων για να μην μεταδίδεται το ηχητικό κύμα στα παρακείμενα δωμάτια πρέπει και το σοβατεπί να ακουμπά πάνω στο ίδιο ηχομονωτικό υλικό με το δάπεδο .
• Στο σημείο επαφής της μπανιέρας με το σοβά γεμίζουμε τα κενά με μίγμα τσιμέντου και ενισχυτικού. Μόλις ‘τραβήξει’ το μίγμα ασταρώνουμε και προχωρούμε στην συγκόλληση των πλακιδίων.
• Σε κτιστές μπανιέρες είναι καλό να αφήνουμε με μορφή σχάρας ή συρταρωτό ντουλάπι άνοιγμα ώστε να είναι δυνατός ο έλεγχος της αποχέτευσης της μπανιέρας ή πιθανού μηχανισμού υδρομασάζ.
• Σε κτιστούς νιπτήρες ασταρώνουμε την επιφάνεια του νιπτήρα και την γύρω από αυτόν περιοχή πριν την επικόλληση των πλακιδίων Στις ακμές ένωσης νιπτήρα τοίχου ή και σε όλο το νιπτήρα μπορούμε να δημιουργήσουμε φιλμ προστασίας για την υγρασία με μια λεπτή στρώση κόλλας και την επόμενη μέρα να ασταρώσουμε και να κολλήσουμε τα πλακάκια με την ίδια κόλλα.

ΠΙΣΙΝΕΣ

Βασικές προδιαγραφές

• Σε γειτνιάσεις κεραμικής επένδυσης με άλλα υλικά (γυαλί, ξύλο κτλ) πρέπει πάντα να αφήνουμε αρμό επαφής.
• Σε κάθε αρμό διακοπής του υπόβαθρου πρέπει να εφαρμόζουμε την κεραμική επένδυση με αρμό στο ίδιο ακριβώς σημείο και με όμοιο πλάτος αρμού.
• Οι αρμοί διαστολής έχουν πλάτος μεγαλύτερο από 5mm και ανάλογο με τις αναμενόμενες κινήσεις της εφαρμοσμένης επιφάνειας
• Κάθε αρμός διαστολής σε κεραμική επένδυση πρέπει να διακόπτει και το συγκολλητικό υλικό (κόλλα πλακιδίων ) και να φτάνει μέχρι το υπόβαθρο της συγκόλλησης. Αποτρέπεται έτσι η δημιουργία γεφυρών κόλλας.
• Στις εσωτερικές πλευρές ορθών γωνιών (μεταξύ τοίχου και δαπέδου, τοίχου και νιπτήρα κτλ) ή σε σημεία που η κεραμική επένδυση καταπονείται ή εισχωρεί σε άλλα δομικά στοιχεία, αφήνουμε αρμό επαφής μεγαλύτερο από 5mm (ανάλογα με την αναμενόμενη καταπόνηση).

ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ

Λαμβάνοντας υπ’όψην ότι σε εξωτερικούς χώρους οι μεταβολές της θερμοκρασίας είναι μεγαλύτερες και απότομες με αποτέλεσμα μεγαλύτερες και συχνότερες συστολοδιαστολές καθώς και το ότι υπάρχουν συνήθως συνθήκες μεγαλύτερης καταπόνησης από δονήσεις από ότι σε εσωτερικούς χώρους:
Επιδιώκουμε να χρησιμοποιούμε κόλλες με αντοχές σε ελαστικότητα, σε δυνατότητα εφελκυσμού και κάμψης, σε προσβολές από χημικά – καθαριστικά και κυρίως σε θέματα αντιπαγετικότητας
Καλύπτουμε ρωγμές και ατέλειες σε τοιχία και δάπεδα . Φροντίζουμε να οπλίσουμε ρωγμές που υπάρχει πιθανότητα να διευρυνθούν στο μέλλον
Λαμβάνουμε υπ’όψην πάντα τις αναμενόμενες συστολοδιαστολές, την υγρασία και τις ακραίες συνθήκες τόσο κατά την διάρκεια της εφαρμογής των πλακιδίων, όσο και την προσδοκώμενη συμπεριφορά που θα ακολουθήσει η εφαρμογή εφόσον έχει τελειοποιηθεί

Προσέχουμε σε κάθετες εφαρμογές της κόλλας (σοβατεπί, ντύσιμο δοκαριών) να εξομαλύνουμε τις επιφάνειες πριν, ώστε να χρησιμοποιηθεί η λιγότερη δυνατή ποσότητα κόλλας και να αποφύγουμε τις ολισθήσεις.

Σε περιπτώσεις που τοποθετούνται πλακίδια για διακόσμηση σε τοίχους αυτόνομα και χωρίς συνέχεια, πρέπει να χρησιμοποιούνται στη βάση και τα πλαϊνά της κατασκευής οδηγοί ώστε να συγκρατούν τα πλακίδια και να αποφεύγονται ολισθήσεις (ή πλαγιολισθήσεις). Οι οδηγοί αφαιρούνται την επόμενη μέρα ή πριν την αρμολόγηση.

ΕΠΙΣΤΡΩΣΗ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ

ΕΛΑΦΡΟΜΠΕΤΟΝ – ΓΥΨΟΣΑΝΙΔΑ – ΓΥΨΟΠΛΑΚΕΣ - ΤΣΙΜΕΝΤΟΣΑΝΙΔΕΣ – ΚΟΝΤΡΑ ΠΛΑΚΕ ΘΑΛΑΣΣΗΣ

Το βασικό σημείο προσοχής στα παραπάνω υλικά είναι
Η μείωση της απορροφητικότητας τους με primer
H σταθερότητα του υπόβαθρου ώστε να αντέξει το βάρος του πλακιδίου
Χρησιμοποιούμε σπάτουλα με ελάχιστο ΄δόντι’ ώστε να έχουμε μικρή κατανάλωση κόλλας ώστε να μην επιβαρυνθεί με πρόσθετο βάρος η γυψοσανίδα
Όλα τα παραπάνω υπόβαθρα πρέπει να λάβουμε υπ’όψην ότι έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις ελαστικότητας από το υλικό συγκόλλησης
Κατά τη τοποθέτηση σε γυψοσανίδες , κόντρα πλακέ θαλάσσης που στηρίζονται σε σκελετούς ελαφριάς κατασκευής, αποφεύγουμε την χρησιμοποίηση ματσόλας, διορθώσεις γίνονται με την πίεση του χεριού

Σε ορθές γωνίες ενισχύουμε με ειδική ταινία υαλοπλέγματος και για ιδιαίτερες απαιτήσεις στεγανοποιήσης χρησιμοποιούμε.

ΠΑΛΑΙΑ ΠΛΑΚΑΚΙΑ – ΓΡΑΝΙΤΕΣ

Για τοποθέτηση σε παλαιά πλακάκια ασταρώνουμε την υπάρχουσα επιφάνεια και εφαρμόζουμε με κόλλα.
Σε υπόβαθρο από γρανίτη ή μωσαϊκό τρίβουμε την επιφάνεια τους με χονδρό γυαλόχαρτο ώστε να δημιουργηθούν ΄γραμμώσεις΄’ και κατόπιν αφού αφαιρέσουμε τα υπολείμματα σκόνης, ασταρώνουμε πριν προχωρήσουμε στην συγκόλληση των πλακιδίων με κόλλα.

ΠΑΛΑΙΟ ΧΡΩΜΑ ( ΣΤΑΘΕΡΟ )

ΛΑΔΟΜΠΟΓΙΑ
Διενεργούμε τεστ πρόσφυσης, γυαλοχαρτίζουμε την μπογιά και δημιουργούμε οπές πρόσφυσης με χτύπημα ( με καλέμι, κατσαβίδι κτλ) Στη συνέχεια ασταρώνουμε και εφαρμόζουμε.

ΠΛΑΣΤΙΚΟ
Δημιουργούμε οπές πρόσφυσης μέχρι να εμφανιστεί η επιφάνεια του σοβά. Στη συνέχεια ασταρώνουμε και εφαρμόζουμε

ΥΔΡΟΧΡΩΜΑ
Δημιουργούμε οπές πρόσφυσης και τρίβουμε με συρματόβουρτσα το παλαιό χρώμα, καθαρίζουμε καλά, ασταρώνουμε και εφαρμόζουμε

ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΕΞΥΓΙΑΝΣΕΙΣ ΥΠΟΣΤΡΩΜΑΤΟΣ ΜΕ ΥΠΑΡΧΟΝ ΧΡΩΜΑ

ΓΥΑΛΙ
Για εφαρμογή πάνω σε γυαλί είναι απαραίτητο να είμαστε σίγουροι για την αντοχή της επιφάνειας στην καταπόνηση από το βάρος των πλακιδίων. Ασταρώνουμε την προς εφαρμογή επιφάνεια και χτενίζουμε με σπάτουλα με ρηχό και ψιλό δόντι. Προσέχουμε να έχουμε την ελάχιστη ικανή ποσότητα κόλλας και διορθώνουμε μόνο με ελάχιστη πίεση με το χέρι αποφεύγοντας οποιαδήποτε κρούση ( με εργαλεία κρούσεως πχ ματσόλες)

ΕΠΙΣΤΡΩΣΗ ΣΕ ΜΠΕΤΟΝ

Αν πέσει Μπετόν Εξομάλυνσης σε παλαιό μπετόν φροντίζουμε να υπάρξει πολύ καλή προσφυτική ικανότητα ( ασταρώνουμε αφού έχουμε καθαρίσει καλά ) την παλαιά επιφάνεια. Έτσι αποφεύγονται ‘κουφώματα΄ στο υπόστρωμα τα οποία μπορεί να δημιουργήσουν ρωγμές στο νέο υπόστρωμα, αυξάνουμε την ηχομονωτική ικανότητα και μειώνουμε τις ανεξάρτητες συστολοδιαστολές του παλιού υπόβαθρου.

Κόβουμε σίδερα , ξύλα , φουρκέτες που προεξέχουν σε βάθος 3 cm,ασταρώνουμε και καλύπτουμε με τσιμέντο πριν την τελική ρίψη του μπετόν εξομάλυνσης

Όταν διέρχονται σωλήνες θέρμανσης ή υδραυλικών από τα δάπεδα, τις προστατεύουμε με ειδικό υλικό (πχ πισσόχαρτο) και τις σταθεροποιούμε με τσέρκι και με μπετόν. Στη συνέχεια επιστρώνουμε όλη την επιφάνεια με μπετόν.

Σε περιπτώσεις που χρησιμοποιούμε μπετόν εξομάλυνσης για να καλύψουμε υψομετρικές διαφορές με παλαιό δάπεδο σε όλα τα σημεία επαφής νέου με καινούργιο μπετόν, φροντίζουμε οι επιφάνειες επαφής να είναι καθαρές και ασταρωμένες. Τα σημεία επαφής μπορούν να λειτουργήσουν και ως μεμβράνη αρμού, εφόσον είναι ευθείες.

Δεν χρησιμοποιούμε μπετόν εξομάλυνσης σε δάπεδα από ξύλινο ψευδοπάτωμα και δάπεδα που φέρουν ξυλοκατασκευές που πρόκειται να καλυφθούν. Εκεί δημιουργούμε ψευδοπάτωμα με ηχομονωτικά υλικά, πλάκες σκληρού αφρού ή κόντρα πλακέ θαλάσσης.

Σε δάπεδα με θερμομόνωση πρέπει να χωρίζεται το μπετόν εξομάλυνσης με αρμούς διαστολής σε πεδία μικρότερα των 40 m2 . Η σχέση των πλευρών δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1:2.

Στο μπετόν εξομάλυνσης χρησιμοποιούμε πλαστικοποιητή ώστε να αυξήσουμε τις αντοχές του μπετόν και να μειώσουμε την απορροφητικότητα του υποστρώματος.

Σε βεράντες, εξωτερικούς χώρους με υγρασία κτλ ασταρώνουμε την γωνία επαφής και κατόπιν χρησιμοποιούμε ελαστομερή προϊόντα (πχ σιλικόνες) ή υδατοαπωθητικά – στεγανοποιητικά υλικά.

Σε σημεία που το μπετόν εξομάλυνσης παρουσιάζει κλίσεις με βάθος (γούρνες) ασταρώνουμε το παλαιό μπετόν και εξομαλύνουμε με ένα φιλμ κόλλας πλακιδίων και συγκολλούμε με την ίδια κόλλα την επόμενη ημέρα.

ΒΑΣΙΚΟΙ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ

Αν το αποτέλεσμα μιας εφαρμογής θεωρηθεί αισθητικά ωραίο, είναι σχετικό με την αισθητική αντίληψη και το γούστο του παρατηρητή – κριτή του αποτελέσματος. Μπορούμε όμως να λάβουμε υπ’όψην κάποιους κανόνες και προϋποθέσεις ώστε τουλάχιστον να μην έχουμε άσχημο αποτέλεσμα.

Αναφέρουμε λοιπόν κάποιους βασικούς κανόνες αισθητικής που αφορούν την τοποθέτηση των πλακιδίων, αλλά λαμβάνουμε υπ’όψην πάντα και την άποψη του αρχιτέκτονα που έχει και την τελευταία λέξη.

Η επίστρωση τοίχων σε κύριους χώρους με πλακίδια σκούρου χρώματος ‘εισχωρεί’ στο προσκήνιο και μικραίνει τους όγκους. Ευχάριστη επίδραση ασκούν τα ανοιχτά χρώματα σε γήινους τόνους καθώς τα χρώματα αυτά λειτουργούν σαν παρασκήνιο του χώρου που ζούμε.

Ένας χώρος επιστρωμένος με πλακίδια φαίνεται μικρότερος από ένα χρωματισμένο χώρο λόγω του ότι οι αρμοί με το δικτύωμα που δημιουργούν ουσιαστικά προσδιορίζουν ακριβώς την γεωμετρία και τα όρια του χώρου.

Η επιλογή πλακιδίων ίδιας διάστασης για δάπεδο και τοίχο κάνουν ασαφή τα όρια μεταξύ τοίχου – δαπέδου